Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια,οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις,
η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία επέλεξαν το 1832 για το αξίωμα του βασιλιά της Ελλάδας
τον 17χρονο πρίγκιπα Όθωνα, γιο του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου
και εγγυήθηκαν
- για το πολίτευμα της χώρας,
- την ανεξαρτησία της
- και τα σύνορά της.
Ο νεαρός βασιλιάς έφτασε στην Ελλάδα ( στο Ναύπλιο ) τον Ιανουάριο του 1833.
Επειδή όμως ήταν ανήλικος, ανέλαβαν τη διακυβέρνηση για δυο χρόνια τρεις συμπατριώτες του, οι οποίοι αποτέλεσαν τη λεγόμενη Αντιβασιλεία.
Εφημερίδα Κυβερνήσεως του 1833 σε ελληνικά και γερμανικά. |
Οι Βαυαροί, με τον ερχομό τους στην Ελλάδα, πήραν δραστικά μέτρα για την ανασυγκρότηση του κράτους.
Προσπάθησαν
- να οργανώσουν τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη και το εκπαιδευτικό σύστημα,
- να ενδυναμώσουν την οικονομία
- και να κατοχυρώσουν την πρόσφατη ανεξαρτησία.
Το 1833 έγινε αλλαγή του νομίσματος από τον Φοίνικα στην οθωνική δραχμή.
Οι πρώτες κοπές έγιναν στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο του Μονάχου.
Το ελληνικό κράτος
⇒ χωρίστηκε σε νομούς, επαρχίες και δήμους
⇒ ενώ η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε τον Δεκέμβριο του 1834 από το Ναύπλιο στην Αθήνα.Το κτίριο, στο οποίο στεγάζεται σήμερα η Βουλή των Ελλήνων, ήταν αρχικά το ανάκτορο του βασιλιά Όθωνα.
Χτίστηκε την περίοδο 1836-1843.
Το 1929 ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αποφάσισε να στεγασθεί εκεί το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ένα χρόνο νωρίτερα ανεγέρθηκε μπροστά από το Κοινοβούλιο, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αδριανού Λαζαρίδη, το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, ο πιο ιερός τόπος του ελληνικού κράτους προς τιμήν όσων έχασαν τη ζωή τους στους αγώνες για την ελευθερία.
Ιδρύθηκαν
Το πρώτο Πανεπιστήμιο |
- σχολεία για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης
(Δημοτικά, Ελληνικά, Γυμνάσια),
- Διδασκαλείο
- καθώς και Πανεπιστήμιο
ως Οθώνειο Πανεπιστήμιο.
Οι τέσσερις σχολές με τις οποίες λειτούργησε αρχικά ήταν η Ιατρική, η Νομική, η Θεολογική και η Φιλοσοφική, στην οποία ανήκαν και οι Θετικές Επιστήμες.
Οι πρώτοι φοιτητές ήταν 52 και οι πρώτοι ακροατές 75 (ανάμεσα στους τελευταίους ήταν και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης).
Οι φοιτητές ήταν κάθε ηλικίας και διαφόρων επαγγελμάτων.
Γυναίκες έγιναν δεκτές στο Πανεπιστήμιο μόνο προς το τέλος του 19ου αιώνα.
Η Ιωάννα Στεφανόπολι ήταν η πρώτη φοιτήτρια που γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή, το 1890.
πηγή elculture
- Ο στρατός στελεχώθηκε και με Βαυαρούς αξιωματικούς
- και η Εκκλησία της Ελλάδας ανακηρύχθηκε αυτοκέφαλη,
δηλαδή ανεξάρτητη διοικητικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.
Οι σχέσεις του ελληνικού κράτους με την Υψηλή Πύλη διαταράσσονταν από το ζήτημα των υπόδουλων Ελλήνων, που ζούσαν έξω από τα σύνορά του.
Παρά τις δυσκολίες, το 1855 υπογράφηκε η πρώτη εμπορική και ναυτιλιακή συμφωνία μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών Τούρκων.
Ο τρόπος όμως διακυβέρνησης καθώς και πολλές βασιλικές αποφάσεις δημιούργησαν δυσαρέσκεια.
Τα εθνικά κτήματα δεν δόθηκαν στους αγρότες και τους ακτήμονες, οι περισσότεροι από τους αγωνιστές του 1821 παραμερίστηκαν ενώ η ληστεία στην ύπαιθρο μεγάλωνε την ανασφάλεια και την αναταραχή.
Η λαϊκή δυσαρέσκεια κατά του Όθωνα οδήγησε στην οργάνωση επαναστατικού κινήματος, που εκδηλώθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 και είχε σκοπό να τον εξαναγκάσει να παραχωρήσει Σύνταγμα.
Μονάδες του στρατού, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη
και τον αγωνιστή του 1821 Ιωάννη Μακρυγιάννη,
περικύκλωσαν μαζί με πλήθος λαού τα ανάκτορα ζητώντας Σύνταγμα.
Τον επόμενο χρόνο ψηφίστηκε Σύνταγμα και το πολίτευμα της χώρας μεταβλήθηκε από απόλυτη μοναρχία σε συνταγματική μοναρχία.
Στα επόμενα χρόνια οι αντιδράσεις κατά της βασιλείας του Όθωνα δε σταμάτησαν.
Το φθινόπωρο του 1862 ξέσπασαν επαναστατικά κινήματα σε διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας.
Ο Όθωνας έχασε το θρόνο του και μαζί με τη βασίλισσα Αμαλία επέστρεψε στην πατρίδα του, τη Βαυαρία.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα διαδόθηκε η «Μεγάλη Ιδέα», δηλαδή η επέκταση των συνόρων του ελληνικού κράτους και η απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων που εξακολουθούσαν να ζουν κυρίως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εμπνευστής της «Μεγάλης Ιδέας» και ένας από τους θερμούς υποστηρικτές της στάθηκε ο Ιωάννης Κωλέττης.
Ο Κωλέττης ήταν υπουργός των Εσωτερικών της ελληνικής επαναστατικής Κυβέρνησης και αργότερα σύμβουλος του Καποδίστρια.
Το 1844 ανέλαβε πρωθυπουργός της χώρας μέχρι τον θάνατο του, το 1847.
Υποστηρικτής της «Μεγάλης Ιδέας» ήταν και ο ίδιος ο βασιλιάς Όθωνας.
ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Αίθουσα 19)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σου θα εμφανιστεί μόλις εγκριθεί