2. Φως και χρώματα

Όταν το λευκό φως του Ήλιου πέσει επάνω σε ένα γυαλί με ακανόνιστο σχήμα,

σε μια σαπουνόφουσκα, ακόμη και σε ένα διάφανο πλαστικό στυλό, παρατηρούμε ότι εμφανίζονται διάφορα χρώματα.

Το λευκό φως είναι η σύνθεση όλων των χρωμάτων, εμπεριέχει όλα τα χρώματα που βλέπουμε γύρω μας.















Την ανάλυση του λευκού φωτός παρατήρησε πρώτος ο Newton το 1666.

















Δίσκος του Newton :



















Mε τον δίσκο του Newton βλέπουμε ότι από τον συνδυασμό των χρωμάτων προκύπτει το λευκό χρώμα.

Ο Newton απέδειξε ότι
➛το φως αναλύεται σε 7 χρώματα,
➛ότι καθένα από αυτά τα χρώματα δεν αναλύεται άλλο και
➛ότι από το συνδυασμό των ίδιων χρωμάτων προκύπτει το λευκό φως.










Τα υλικά σώματα που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση του λευκού φωτός είναι διαφανείς γυάλινες πυραμίδες που ονομάζονται πρίσματα.

Η ανάλυση του φωτός μπορεί επίσης να επιτευχθεί μέσα από πολύτιμους λίθους (διαμάντια), από κρύσταλλα, ακόμα και από σταγόνες νερού.


















Στη φύση την ανάλυση του λευκού φωτός την παρατηρούμε, όταν μετά από βροχή επικρατεί ηλιοφάνεια.
Το φως τότε αναλύεται στα αιωρούμενα σταγονίδια του νερού δημιουργώντας το ουράνιο τόξο.

















Το ουράνιο τόξο είναι αποτέλεσμα της διάθλασης και της ανάκλασης του φωτός στα σταγονίδια της βροχής που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, τα οποία λειτουργούν σαν πρίσματα.







Για να εμφανιστεί το ουράνιο τόξο θα πρέπει:

➤να υπάρχει ηλιοφάνεια την ώρα που σταματά η βροχή ή πέφτουν λίγες ψιχάλες

➤να βρίσκεται ο ήλιος πίσω από τον παρατηρητή












Η σειρά των χρωμάτων του ουράνιου τόξου,
τα χρώματα της Ίριδος, είναι το :

                ➤ κόκκινο, 
                ➤ πορτοκαλί, 
                ➤ κίτρινο,
                ➤ πράσινο, 
                ➤ μπλε
                ➤ λουλακί (μπλε-μοβ),
                ➤  μοβ (ιώδες).

Στην πραγματικότητα η ποικιλία των χρωμάτων επεκτείνεται και πέρα από τα 7 χρώματα, μόνο που το μάτι δεν μπορεί να τη δει.











Υπάρχει πιθανότητα να δούμε και δεύτερο ουράνιο τόξο, το οποίο είναι αρκετά πιο εξασθενημένο, όταν οι ακτίνες του ηλίου που πέρασαν από τα πρώτα σταγονίδια βροχής, συνεχίζουν να διαπερνούν άλλα σταγονίδια.