21. Η ζωή στα ποτάμια και τις λίμνες της Ελλάδας

Στη σύγχρονη εποχή έχει αυξηθεί η ανάγκη κατανάλωσης γλυκού νερού.

Απαιτούνται όλο και περισσότερες ποσότητες νερού 

• για άρδευση, δηλαδή για το πότισμα γεωργικών εκτάσεων 
• και ύδρευση, δηλαδή πόσιμο νερό, κτηνοτροφία κλπ
• για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος

και για άλλες δραστηριότητες του ανθρώπου. 

Για να αποθηκεύσουμε ποσότητες νερού και να τις χρησιμοποιήσουμε, κατασκευάζουμε τεχνητές λίμνες.

             κλικ στην εικόνα ➼

             

Επίσης, κατασκευάστηκαν φράγματα για τη συγκέντρωση του νερού, το οποίο χρησιμοποιείται για ύδρευση ή άρδευση













και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Το γλυκό νερό επομένως είναι πολύτιμο στη ζωή μας !!!

Ας γνωρίσουμε μερικές από τις σημαντικές τεχνητές λίμνες της Ελλάδας

Η λίμνη των Κρεμαστών, η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Ελλάδας, στο Καρπενήσι.
Δημιουργήθηκε μετά την κατασκευή του  φράγματος, το 1963, από τη συσσώρευση των υδάτινων όγκων του ποταμού Αχελώου και των παραποτάμων του.

Το φράγμα έχει ύψος 160 μέτρα, μήκος 457 μέτρα και πλάτος στη βάση 160 μέτρα.
Αποτελεί το μεγαλύτερο γεώφραγμα  παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη.

Η λίμνη του Πολυφύτου,

είναι λίμνη του ποταμού Αλιάκμονα, στον νομό Κοζάνης.

Σχηματίστηκε το 1973 μετά την κατασκευή του φράγματος  στον ποταμό .

Η λίμνη αποτελεί ιδιοκτησία της ΔΕΗ
(υδροηλεκτρικό έργο ), αλλά παραχωρήθηκε στους γύρω κατοίκους για εκμετάλλευση.

Η λίμνη Κερκίνη, που βρίσκεται στον νομό Σερρών και σχηματίστηκε το 1932 με την δημιουργία φράγματος στον ποταμό Στρυμόνα. 

Το φράγμα βρίσκεται στην περιοχή του Λιθότοπου και  συγκρατεί τα νερά του ποταμού Στρυμόνα.  Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως μέρος αποθήκευσης νερού για την άρδρευση της πεδιάδας του νομού.

Η  λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται  στον νομό Καρδίτσας, και το επίσημό της όνομα είναι λίμνη Ταυρωπού.

Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό.

Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ. Αρδεύουν τον Θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού, και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.

Η  λίμνη Καστρακίου στην Αιτωλοακαρνανία, πάνω στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, που δημιουργήθηκε το 1969 με την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος.

 





Στο φράγμα της λίμνης υπάρχει υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ.

Η  λίμνη Μόρνου που βρίσκεται στο κέντρο του νομού Φωκίδας. Δημιουργήθηκε το 1979 με κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μόρνο,για να καλυφθούν οι ανάγκες για την ύδρευση της
Αθήνας.

Το υδραγωγείο του Μόρνου που μεταφέρει το νερό της λίμνης στην Αττική, είναι ένα από τα πιο μεγάλα της Ευρώπης με συνολικό μήκος 188 χλμ.
Στη διαδρομή του κατασκευάστηκαν 15 σήραγγες συνολικού μήκους 71 χλμ.

Η λίμνη Σμοκόβου της Θεσσαλίας, στις πλαγιές των Αγράφων.

Εγκαινιάστηκε το 2002. 

Το φράγμα της λίμνης κατασκευάστηκε μεταξύ του 1981 και 1994 για άρδευση.
Επίσης έχει γίνει και υδροηλεκτρική εγκατάσταση.

Η λίμνη Μαραθώνα δημιουργήθηκε για την ύδρευση της Αθήνας, από την ανέγερση του φράγματος του Μαραθώνα, σε μικρή απόσταση από τον Μαραθώνα Αττικής.
 Ήταν το κυριότερο απόθεμα νερού για την ύδρευση της Αθήνας από το 1931 μέχρι το 1959.








Η κατασκευή του φράγματος διήρκεσε από το 1926 μέχρι το 1929.

...και τέλος, διάβασε πληροφορίες για το φράγμα κοντά στην  περιοχή μας ..









Η λίμνη Πλατανόβρυσης και













η λίμνη Θησαυρού που δημιουργήθηκαν έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Νέστο.
Βρίσκονται στον νομό Δράμας.










Το μεγαλύτερο χωμάτινο φράγμα των Βαλκανίων και ένα από τα δύο υδροηλεκτρικά φράγματα του νομού στον ποταμό Νέστο είναι το φράγμα του Θησαυρού.
Ο Θησαυρός άρχισε να λειτουργεί το 1997,












ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 1999, τέθηκε σε λειτουργία και το φράγμα της Πλατανόβρυσης.

(πάτα πάνω στην εικόνα για πρόσθετες πληροφορίες ) ➼

Οι λίμνες που χάθηκαν…

Στη χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια πολλές λίμνες αποξηράνθηκαν. 

Οι αιτίες που οδήγησαν στην αποξήρανση ήταν 

• το μεγάλο πρόβλημα της ελονοσίας (αρρώστια που προερχόταν από τα κουνούπια των λιμνών) 

και 

• οι μεγάλες ανάγκες για καλλιεργήσιμη γη.

Στη Βοιωτία βρισκόταν η μεγάλη λίμνη της Κωπαΐδας.  Αποξηράνθηκε το 1889, για να γίνει καλλιεργήσιμη έκταση. Στην Ήπειρο βρισκόταν η λίμνη Αχερουσία (γνωστή ως είσοδος του Άδη).

Αποξηράνθηκε το 1950 για την καλλιέργεια βαμβακιού και ρυζιού. Στη Θεσσαλία βρισκόταν η μεγάλη, μα και πολύ σημαντική από οικολογική άποψη, λίμνη Κάρλα.

Αποξηράνθηκε το 1960 για καλλιέργεια.

Γίνεται ανασύστασης της λίμνης Κάρλας Και άλλες μικρότερες λίμνες σε όλη την Ελλάδα «χάθηκαν» από ανθρώπινες επεμβάσεις…

Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να χρησιμοποιήσουμε το νερό των ποταμών και των λιμνών δημιουργούμε σε αυτό σοβαρά προβλήματα ρύπανσης.  Η ρύπανση το κάνει ακατάλληλο για τη ζωή φυτικών και ζωικών οργανισμών και ταυτόχρονα απαγορευτικό για δική μας χρήση.