17. Οι γείτονες των Βυζαντινών

Γύρω από τα σύνορα του Βυζαντίου υπήρχαν πολλοί λαοί.






Κάποιοι ζούσαν εκεί από παλιότερα χρόνια και άλλοι εμφανίζονταν για πρώτη φορά, κατά τις μετακινήσεις τους.
 Οι Βυζαντινοί επικοινωνούσαν μαζί τους και προσπαθούσαν να διατηρούν καλές σχέσεις.






Αυτοί όμως συχνά δημιουργούσαν προβλήματα στην αυτοκρατορία:

➤Έκαναν επιδρομές, λεηλατούσαν και κατέστρεφαν τις καλλιέργειες,
➤Καταλάμβαναν τις ακρινές επαρχίες της αυτοκρατορίας και αιχμαλώτιζαν τους κατοίκους τους.
➤Έκλειναν  τα στενά περάσματα των δρόμων της στεριάς και της θάλασσας και δυσκόλευαν τον ανεφοδιασμό της πρωτεύουσας με σιτάρι, πρώτες ύλες και άλλα αγαθά.
➤Ονειρεύονταν να κατακτήσουν την Κωνσταντινούπολη και συχνά έφταναν ως τα τείχη της και την πολιορκούσαν.


Οι Βυζαντινοί όμως κατάφερναν να τους αντιμετωπίζουν με διάφορα μέσα:

•  πολεμικά ( μάχες ),
•  οικονομικά (καταβολή μεγάλων χρηματικών ποσών)
•  διπλωματικά 

(πρέσβεις, εμπορικές συμφωνίες, γάμοι ανάμεσα σε μέλη βασιλικών οικογενειών, εκχριστιανισμός κλπ)








πρόσθετες πληροφορίες...

Οι σημαντικότεροι λαοί, γείτονες των Βυζαντινών ήταν:

Στον Βορρά 

































     

Οι Σλάβοι

Οι Σλάβοι ήταν γνωστοί στους Βυζαντινούς από τον 4ο αιώνα. Κατοικούσαν πάνω από τον Δούναβη, ανάμεσα στους ποταμούς Δνείπερο και Βιστούλα. Ασχολούνταν με τη γεωργία και ήταν ικανοί τεχνίτες ξυλουργοί. Ιδιαίτερη επίδοση είχαν στην κατασκευή μονόξυλων και άλλων πλωτών μέσων.

Η μετακίνηση των Αβάρων στην ίδια περιοχή ανάμειξε τους δύο λαούς και τους έφερε σε κάποιες προστριβές μεταξύ τους.
Μετά την οριστική εγκατάσταση των Αβάρων εκεί, πολλοί Σλάβοι, πιεζόμενοι, πέρασαν το Δούναβη και, ως ασύντακτες ομάδες, εγκαταστάθηκαν νοτιότερα στα βυζαντινά εδάφη.








Άλλοι από αυτούς όμως, συνεργαζόμενοι με τους Αβάρους, έκαναν επιδρομές στις ίδιες περιοχές φτάνοντας ως τη Θεσσαλονίκη.











Οι Άβαροι

Οι Άβαροι ήταν λαός συγγενικός των Ούννων. Ήρθαν από τη μακρινή Μογγολία και αρχικά έμειναν στην περιοχή του Καυκάσου .
Αργότερα, χρησιμοποιώντας και πλωτά μέσα, μετακινήθηκαν δυτικότερα και εγκαταστάθηκαν βορείως του Δούναβη, στις περιοχές που κατοικούσαν Σλάβοι.
Εκεί δημιούργησαν κράτος μεγάλο και δυνατό και ήταν σε συνεχείς προστριβές με τους γείτονές τους.

Στο τέλος του 6ου αιώνα Άβαροι και Σλάβοι πέρασαν το Δούναβη και κατέκλυσαν τις βόρειες επαρχίες του Βυζαντίου.
Κατέβηκαν στη Θράκη και τη Μακεδονία και λεηλάτησαν τη Φιλιππούπολη, την Ανδριανούπολη και τη Θεσσαλονίκη.
 Οι Βυζαντινοί στο διάστημα αυτό είχαν παρόμοια προβλήματα στα ανατολικά σύνορα με τους Πέρσες. Γι αυτό προσπάθησαν να τους αντιμετωπίσουν με στρατό, με χρήματα και με συνθήκες ειρήνης, τις οποίες όμως συχνά οι επιδρομείς παραβίαζαν.






 Οι Βούλγαροι

Οι Βούλγαροι ήταν λαός ασιατικής καταγωγής.
Στο χώρο της Ευρώπης εμφανίστηκαν στα τέλη του 5ου αιώνα και αρχικά εγκαταστάθηκαν στη βορειοανατολική περιοχή του Εύξεινου Πόντου.
Από εκεί μετακινήθηκαν νοτιότερα και κατέλαβαν την περιοχή πάνω από τις εκβολές του Δούναβη , που ήταν το βόρειο σύνορο της αυτοκρατορίας.




Έχοντας το χώρο αυτό ως ορμητήριο, στα μέσα του 7ου αιώνα, πέρασαν τον ποταμό και λεηλατώντας τις βυζαντινές επαρχίες, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που ορίζεται από το Δούναβη, την οροσειρά του Αίμου και τον Εύξεινο Πόντο.
 Οι Βυζαντινοί δεν κατάφεραν να τους εμποδίσουν. Γι’ αυτό υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης μαζί τους, που τους επέτρεπε να μένουν μόνιμα στα εδάφη της αυτοκρατορίας , με την υποχρέωση να εμποδίζουν άλλους λαούς να κάνουν το ίδιο.

Οι Ρώσοι

Τον 9ο αι. εμφανίζονται στο προσκήνιο της ιστορίας οι Βάραγγοι ή Ρως, που ήταν σκανδιναβικά φύλα και επιδίδονταν σε εµπορικές και πειρατικές δραστηριότητες.
Οι δυτικοί τους ονόµαζαν Βίκιγκς ή Νορµανδούς.









Αυτοί αναμείχθηκαν µε τους ανατολικούς Σλάβους και δηµιούργησαν ένα νέο έθνος: το ρωσικό, στο οποίο οι Ρως έδωσαν το όνοµα και την κρατική οργάνωση, ενώ οι Σλάβοι τη γλώσσα και τη λαϊκή βάση.












Τον 10ο αι. οι Ρώσοι µετά από δύο αποτυχηµένες εκστρατείες κατά της Κων/πολης, υπέγραψαν δύο εµπορικές συνθήκες, το 911 και το 944, που τους επέτρεπαν να ταξιδεύουν και να εµπορεύονται στην Κων/πολη.
Οι εµπορικές σχέσεις προετοίµασαν τον εκχριστιανισµό των Ρώσων που έγινε τον 10ο αιωνα

και στην Ανατολή 


οι Πέρσες και οι Άραβες
















με αρχηγό τον Μωάμεθ, 

ήταν οι λαοί που απασχόλησαν περισσότερο το Βυζάντιο.

 Οι Άραβες και ο Μωάμεθ

Οι Άραβες, ως τα μέσα του 7ου μ.Χ., αιώνα, ζούσαν στην άγονη αραβική χερσόνησο, χωρισμένοι σε ομάδες και φυλές.
 Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν νομάδες, που αναζητούσαν καλύτερη ζωή και νερό, μετακινούμενοι από περιοχή σε περιοχή στις παρυφές της ερήμου.

Άλλοι ήταν έμποροι και καμηλιέρηδες, που μετέφεραν με καραβάνια ταξιδιώτες και εμπορεύματα στις γειτονικές χώρες.
Οι Άραβες έμποροι γνώρισαν στα ταξίδια τους τις θρησκείες και τους πολιτισμούς των γειτονικών λαών.
Ένιωθαν θαυμασμό και γοητεία γι’ αυτούς, αλλά στέκονταν διστακτικοί απέναντί τους.





Το μικτό αυτό συναίσθημα των συμπατριωτών του εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε ο Μωάμεθ , ένας έξυπνος και τολμηρός έμπορος-αρχηγός καραβανιών.
Ο Μωάμεθ πήρε στοιχεία πίστης από τις μονοθεϊστικές θρησκείες, το χριστιανισμό και τον ιουδαϊσμό, και λατρείας από την περσική και την αραβική παράδοση κι έφτιαξε μια νέα θρησκεία, τον ισλαμισμό .









Οι αρχές και οι ιδέες του Ισλάμ καταγράφηκαν στο ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων, το Κοράνιο.
Η θρησκεία αυτή έγινε δεσμός ενότητας όλων των αραβικών φυλών και τις βοήθησε να οργανωθούν σε ένα έθνος, το αραβικό .