16. Ο περσικός κίνδυνος - Η μάχη του Μαραθώνα

Την εποχή αυτή οι Πέρσες προσπαθούσαν να μεγαλώσουν ακόμη πιο πολύ το κράτος τους.

Ήρθαν σε σύγκρουση με τους Έλληνες. Βρήκαν μάλιστα ως αφορμή τη βοήθεια που είχαν στείλει οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς στους Έλληνες της Μ. Ασίας.

Για τον σκοπό αυτό προετοίμασαν μεγάλη εκστρατεία. 

Στρατός και στόλος ετοιμάστηκαν γρήγορα και με αρχηγό τον Μαρδόνιο κινήθηκαν κατά της Ελλάδας (492 π.Χ.).

O στρατός πέρασε τον Ελλήσποντο και έφτασε στη Μακεδονία.
O στόλος έπλεε στο Αιγαίο έχοντας την ίδια κατεύθυνση.

Η Μακεδονία υποτάχθηκε στους Πέρσες, αλλά ο στόλος τους έπαθε μεγάλη καταστροφή σε θαλασσοταραχή που ξέσπασε κοντά στα παράλια του Άθω.
Μετά το γεγονός αυτό ο Μαρδόνιος αναγκάστηκε να γυρίσει στην Περσία.

O βασιλιάς των Περσών, ο Δαρείος, αποφάσισε να συνεχίσει τον πόλεμο. 

Πιο πολύ όμως ήθελε να τιμωρήσει τους Αθηναίους και τους Ερετριείς.

Το 490 π.Χ. ο στόλος των Περσών με αρχηγούς
τον Δάτη και τον Αρταφέρνη πλέοντας στο Αιγαίο πέλαγος έφτασε στην Ερέτρια και την κατέστρεψε.
Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στα παράλια του Μαραθώνα, όπου αγκυροβόλησε.

Oι Αθηναίοι ανησύχησαν πολύ.
Έκαναν σύσκεψη, και αποφάσισαν να αμυνθούν στον Μαραθώνα.
Δεν ήθελαν να αφήσουν τους Πέρσες να πλησιάσουν στην Αθήνα.

Δέκα χιλιάδες Αθηναίοι και χίλιοι Πλαταιείς παρατάχτηκαν με αρχηγό τον Μιλτιάδη απέναντι από τους Πέρσες.

O Μιλτιάδης εφάρμοσε ένα σπουδαίο σχέδιο.
Παρέταξε το στρατό του σε κατηφορικό έδαφος σε μικρή απόσταση από τον περσικό, έχοντας ενισχύσει περισσότερο τα πλάγια της παράταξης.
Στο κέντρο έβαλε λιγότερους στρατιώτες. 

Oι Αθηναίοι δεν είχαν τόξα. 

Έπρεπε λοιπόν να τρέξουν για να γλιτώσουν από τα βέλη.
Όταν δόθηκε η διαταγή για επίθεση, όρμησαν προς τους Πέρσες, οι οποίοι στην αρχή τους πέρασαν για τρελούς.
Η σύγκρουση έγινε σώμα με σώμα και σ' αυτό οι Αθηναίοι ήταν καλύτεροι.

Τα δύο άκρα της ελληνικής παράταξης κατάφεραν να νικήσουν γρήγορα και άρχισαν να κυκλώνουν το περσικό κέντρο.
Oι Πέρσες υποχώρησαν, έτρεξαν προς τα πλοία και βιάστηκαν να φύγουν.
Oι Αθηναίοι πέτυχαν λαμπρή νίκη.

Ένας Αθηναίος στρατιώτης, ο Φειδιππίδης, έτρεξε από τον Μαραθώνα ως την Αθήνα μετά τη μάχη, 

για να ανακοινώσει τη νίκη των Ελλήνων με τη λέξη 

«Νενικήκαμεν» (Νικήσαμε!), 

και μετά πέθανε από την κούραση.

Ο Μαραθώνιος είναι αγώνας αντοχής δρόμου κάλυψης επίσημης απόστασης 42,195 χιλιομέτρων, που περιλαμβάνεται πλέον στα σύγχρονα ολυμπιακά αθλήματα.

Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ως άθλημα «μαραθώνιος δρόμος», αλλά και ούτε είχε θεσμοθετηθεί κάτι παρόμοιο. Όταν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν πραγματικότητα στο τέλος του 19ου αιώνα, οι ιδρυτές και οι διοργανωτές έψαχναν ένα μεγάλο γεγονός, που να υπενθυμίζει την αρχαία δόξα της Ελλάδας.

Tο 2004 έγινε η τοποθέτηση του ανδριάντα του Στρατηγού Μιλτιάδη στον Μαραθώνα.