14. O Κλεισθένης θεμελιώνει τη δημοκρατία

Οι Αθηναίοι έδιωξαν τον Ιππία και την εξουσία ανέλαβε ο Κλεισθένης.

O Κλεισθένης, όσο υπήρχε στην Αθήνα το τυραννικό πολίτευµα, ζούσε  εξόριστος.
Γύρισε πίσω, όταν ο Πεισίστρατος, λίγο πριν πεθάνει, επέτρεψε να γυρίσουν στην Αθήνα οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Στη συνέχεια, ο Κλεισθένης ανέλαβε την εξουσία και έκανε µεγάλες αλλαγές.

Θέλοντας να σταματήσει τις συγκρούσεις στην πόλη, χώρισε τους πολίτες σε 10 φυλές.
Τα µέλη κάθε φυλής προέρχονταν από όλες τις τάξεις της κοινωνίας..
Oι Αθηναίοι δε χωρίζονταν πια σε πλούσιους και φτωχούς που κατοικούσαν σε πλούσιες ή φτωχές περιοχές.

Όλοι είχαν ίσα δικαιώµατα.

Αυτά τα αγάλµατα που βρίσκονταν στην Αγορά παρίσταναν τους δέκα µυθικούς ήρωες, από τους οποίους πήρε το όνοµά της καθεµιά από τις δέκα φυλές των Αθηναίων

Κάθε φυλή εξέλεγε

➤ έναν στρατηγό

και

  ➤ πενήντα βουλευτές. 

Η βουλή των πεντακοσίων, όπως ονοµάστηκε, είχε ως έργο της να προετοιµάζει τα θέµατα που θα συζητούνταν στην εκκλησία του δήµου.  

Στη συνέλευση αυτή έπαιρναν µέρος όλοι οι Αθηναίοι πολίτες. Εκεί

• ψήφιζαν τους νόµους, 

• συζητούσαν και 

• αποφάσιζαν για τα µεγάλα θέµατα της Αθήνας. 

Όλοι µπορούσαν να πάρουν τον λόγο και να πουν τη γνώµη τους.

Η Αθήνα στο µεταξύ είχε µεγαλώσει.
Στην πόλη είχαν εγκατασταθεί και πολλοί ξένοι που ασχολούνταν µε το εµπόριο.

Oι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν διαφορές µεταξύ τους ούτε είχαν πάρει µέρος στις συγκρούσεις που είχαν γίνει τα προηγούµενα χρόνια.

Για πολλά χρόνια επικράτησε στην πόλη ηρεµία. 

∆ίκαια λοιπόν ονοµάστηκε ο Κλεισθένης θεµελιωτής της δηµοκρατίας. 

Τι ήταν ο οστρακισμός

Ο οστρακισμός ήταν η δεκάχρονη απομάκρυνση από την Αθήνα των πολιτών που θεωρούνταν επικίνδυνοι για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος

Πώς γινόταν ο οστρακισµός

Κάθε Αθηναίος που ψήφιζε έπαιρνε ένα κοµµάτι κεραµίδι.
Πάνω σ' αυτό έγραφε το όνοµα του πολίτη εκείνου που έπρεπε κατά τη γνώµη του να φύγει από την πόλη.

Μετά το έριχνε σε ένα σηµείο της Αγοράς που ήταν γύρω γύρω φραγµένο µε κάγκελα.

Oι άρχοντες στην αρχή µετρούσαν όλα τα κεραµίδια για να δουν πόσα είναι.
Έπρεπε να µην είναι λιγότερα από 6.000.
Αν ήταν λιγότερα, δε γινόταν ο οστρακισµός.
Στη συνέχεια ξεχώριζαν τα κεραµίδια ανάλογα µε το όνοµα που ήταν γραµµένο σ' αυτά.

Όποιος συγκέντρωνε τα πιο πολλά κεραµίδια, έπρεπε να εγκαταλείψει την Αθήνα σε δέκα ημέρες και να παραμείνει εξόριστος για δέκα χρόνια. 
Μετά, μπορούσε να επιστρέψει στην Αθήνα, επειδή στο διάστημα της εξορίας του δεν έχανε ούτε την ιδιότητα του πολίτη ούτε την περιουσία του. 

Από τους γνωστότερους Αθηναίους που εξορίστηκαν με τον τρόπο αυτό ήταν
ο Αριστείδης (482 π.Χ.), 

ο Θεμιστοκλής (472/1 π.Χ.), 

ο Κίμων (462/1 π.Χ.) και 

ο Θουκυδίδης (443/2 π.Χ.).