45. Τα κράτη και οι κάτοικοι της Ωκεανίας

Τα μεγάλα νησιά - κράτη της Ωκεανίας είναι

•  η Αυστραλία 

με πρωτεύουσα την Καμπέρα,

• η Νέα Ζηλανδία

 με πρωτεύουσα την Ουέλινγκτον,

• η Παπούα - Νέα Γουινέα

 με πρωτεύουσα το Πορτ Μόρεσμπι,

• η Σαμόα 

με πρωτεύουσα την Άπια και

• τα νησιά Φίτζι 

με πρωτεύουσα τη Σούβα

Εκτός από τα μεγάλα κράτη της Ωκεανίας συναντάμε και τρεις μεγάλες ομάδες νησιών,

• την Πολυνησία, 
• τη Μελανησία 
• και τη Μικρονησία.

http://www.pemptousia.gr/2015/03/protevouses-tis-okeanias/

Στις ομάδες αυτές περιλαμβάνονται μικρά νησιά, που αποτελούν εξαρτώμενα εδάφη των Η.Π.Α., της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.










Η Αυστραλία ως κράτος δημιουργήθηκε πριν από περίπου 200 χρόνια.
Απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Βρετανούς στις αρχές του 20ού αιώνα και είναι μία από τις πιο ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες του κόσμου.





Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει συγκεντρωθεί στις νοτιοανατολικές ακτές της, όπου η μορφολογία του εδάφους και το κλίμα ευνοούν τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Εκεί παρουσιάζεται το σύγχρονο πρόσωπο της χώρας με όλα τα επιτεύγματα της επιστήμης και του τεχνολογικού πολιτισμού.






Ανάλογη οικονομική ευρωστία παρουσιάζει και η Νέα Ζηλανδία, η οποία πραγματοποιεί μεγάλες εξαγωγές κρέατος σχεδόν σε όλο τον κόσμο

και έχει εξασφαλίσει αξιόλογο επίπεδο ζωής για τους κατοίκους της.








Η Νέα Γουινέα, ενώ διαθέτει πλούσιο υπέδαφος (πετρέλαιο, χαλκό, νικέλιο, πολύτιμα μέταλλα κ.ά.), αδυνατεί να το αξιοποιήσει.
Το κράτος τής Παπούα-Νέας Γουινέας έχει δυνατότητες ανάπτυξης,










ενώ αντίθετα πολλές περιοχές της Πολυνησίας, της Μελανησίας και της Μικρονησίας, που διατηρούν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, βρίσκονται σε χαμηλό βιοτικό επίπεδο.








Παράγοντες που εξηγούν την εξάρτηση αυτών των περιοχών από μεγάλες οικονομικές δυνάμεις είναι

• το μικρό μέγεθος αυτών των νησιών και
• η έλλειψη πλουτοπαραγωγικών πηγών  

Οι ιθαγενείς κάτοικοι της Αυστραλίας ήταν οι Αβορίγινες, που ζούσαν ως τροφοσυλλέκτες.











Οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν τα εδάφη της σαν τόπο εξορίας, αλλά αργότερα άρχισαν να τα κατοικούν ως μετανάστες και άλλοι Ευρωπαίοι.










Η άφιξη των Ευρωπαίων προξένησε αφανισμό των ιθαγενών λαών της Αυστραλίας.
Οι άποικοι καταπάτησαν τα εδάφη τους, εκμεταλλεύτηκαν τους φυσικούς πόρους, ενώ παράλληλα εξεδίωξαν τους ιθαγενείς από τους χώρους διαμονής και λατρείας τους.

















Πολλοί ιθαγενείς σκοτώθηκαν, άλλοι κατέφυγαν στα δάση κι άλλοι παρέμειναν στις αποικίες, όπου «εκπολιτίζονταν» από τις ιεραποστολές.










Ο σημερινός πληθυσμός της Αυστραλίας αποτελείται κυρίως από ανθρώπους αγγλικής καταγωγής. Επίσης αγγλικής καταγωγής είναι και οι περισσότεροι κάτοικοι της Νέας Ζηλανδίας.
Οι Πολυνήσιοι, οι Μελανήσιοι και οι Μικρονήσιοι προέρχονται από επιμιξίες της κίτρινης και της μαύρης φυλής και έχουν τα δικά τους πολιτιστικά στοιχεία.







Στην Αυστραλία ζουν πάρα πολλοί Έλληνες μετανάστες. 
Οι περισσότεροι κατοικούν κυρίως στο Σίδνεΰ και στη Μελβούρνη.













Στα νησιά της Ωκεανίας κατοικούν ιθαγενείς λαοί, οι οποίοι ασχολούνται με την καλλιέργεια της γης, το κυνήγι, το ψάρεμα, την εξόρυξη ορυκτών και τον τουρισμό.

Αποικία-τόπος σωφρονισμού

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η Αγγλία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα από το μεγάλο αριθμό καταδίκων, οι οποίοι δεν χωρούν πια στις αγγλικές φυλακές. 




Τον Ιανουάριο του 1788 μεταφέρονται 717 κατάδικοι και εγκαθίστανται στο Σίδνεΰ, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Τόμας Τάουνσεντ, ο οποίος είχε τον τίτλο “Λόρδος Σίδνεϊ”.






Ιδρύεται εκεί ο πρώτος οικισμός, αφού έχουν εγκατασταθεί και 210 άνδρες και αξιωματικοί των πεζοναυτών. 
Τα φορτία καταδίκων συνεχίζονται και εδραιώνεται πλέον η αποικία της Νέας Νότιας Ουαλίας, όπως ονομάζεται.







Εκτός από τους κατάδικους έρχονται κι ελεύθεροι άποικοι, καθώς επίσης και κατάδικοι που τους δόθηκε χάρη κι ελευθερώθηκαν. Αυτοί αγωνίζονται, ώστε να σταματήσει η μεταφορά καταδίκων και η Αυστραλία να πάψει πλέον να είναι τόπος σωφρονισμού.

Το 1840 παύουν να αποστέλλονται κατάδικοι και αρχίζει η πορεία προς την αυτοδιοίκηση της αποικίας.