Γιορτή της μητέρας 2022 - Χρόνια πολλά, μαμά !

Η γιορτή του πιο αγαπημένου μας προσώπου ...

Πάντα δίπλα στην οικογένειά της, στις χαρές, τις λύπες και τις δυσκολίες. 
Δεν υπάρχει κάτι πιο ιερό από την μητέρα. 

Την Κυριακή 7 Μαΐου 2022

γιορτάζει η ΜΑΜΑ !

Αν ήσουν χάδι, θα ήσουν το πιο τρυφερό.

Αν ήσουν χαμόγελο, θα ήσουν το πιο γλυκό.

Αν ήσουν αστέρι, θα ήσουν το πιο φωτεινό.

Αν ήσουν άγγελος, θα ήσουν ο φύλακάς μου και

αν ήσουν μονοπάτι, θα ήσουν αυτό που θα με οδηγούσε στο σωστό δρόμο.

Χρόνια πολλά μανούλα και ευχαριστώ που είσαι για εμένα όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη.

Η ιστορία για την  Γιορτή της Μητέρας  

Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". 
Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων.
Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα, η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.






Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. 
Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Γεώργιος Βιζυηνός: Η μητέρα  

 Πώς να πειράξω τη μητέρα 
να κάμω εγώ να λυπηθεί,  
που όλη νύχτα κι όλη μέρα 
για το καλό μου προσπαθεί;   

Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω 
ό,τι ορίζει κι απαιτεί, 
αφού στη γη δεν έχω άλλο
 κανένα φίλο σαν αυτή;  

 Αυτή στα στήθη τα γλυκά της 
με είχε βρέφος απαλό,  
με κάθιζε στα γόνατά της
 και μ' έμαθε να ομιλώ.   

Αυτή με τρέφει και με ντύνει
 όλο το χρόνο που γυρνά, 
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,
 σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά. 

  Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω 
φιλά να γειάνει την πληγή. 
Αυτή, τι πρέπει να αφήσω 
και τι να κάμω μ'΄οδηγεί. 

  Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα 
να κάμω εγώ να λυπηθεί, 
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
 για το καλό μου προσπαθεί;