24. Η Αθήνα γίνεται «σχολείο της Ελλάδας»

Η Αθήνα έμοιαζε με σχολείο, όπου σοφοί άνθρωποι συζητούσαν.

Στα κλασικά χρόνια, η πόλη της Αθήνας έμοιαζε με ένα μεγάλο σχολείο, καθώς  Έλληνες από κάθε περιοχή πήγαιναν εκεί για να ακούσoυν τους σοφούς να μιλάνε για σοβαρά θέματα..

Αυτή την εποχή έζησαν και σπουδαίοι άνθρωποι , όπως:

Ο φιλόσοφος Σωκράτης.

Σε διάφορα σημεία της πόλης έπιανε κουβέντα κάθε μέρα με τους απλούς ανθρώπους και υποστήριζε ότι 

➤ η ζωή θα γινόταν καλύτερη αν οι άνθρωποι γίνουν δίκαιοι και τίμιοι. 

Ο Σωκράτης αργότερα κατηγορήθηκε για ασέβεια προς τους θεούς και τιμωρήθηκε με θάνατο.

Ο "πατέρας της ιστορίας" Ηρόδοτος,
καταγόταν από την Αλικαρνασσό της Μ. Ασίας, έζησε όμως χρόνια στην Αθήνα. 

Ταξίδεψε σε πολλές χώρες, όπου είδε και άκουσε πολλά και περίεργα. 

Πιο πολύ όμως τον συγκίνησαν τα κατορθώματα των Ελλήνων εναντίον των Περσών. ( Περσικοί πόλεμοι )

Όλα αυτά που του έκαναν εντύπωση θέλησε να τα γράψει, για να μην ξεχαστούν.

Ο ιστορικός Θουκυδίδης, ο οποίος έγραψε για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, τις συγκρούσεις ανάμεσα στους Έλληνες, των Πελοποννησίων και των Αθηναίων από τη στιγμή που άρχισε.
Έζησε από κοντά τα γεγονότα και προσπάθησε να γράψει αντικειμενικά την ιστορία.
Παρ' όλο που οι συμπατριώτες του οι Αθηναίοι τον εξόρισαν, αυτός έγραψε χωρίς μίσος γι' αυτούς.

Την εποχή αυτή αναπτύχθηκε ιδιαίτερα το θέατρο.

Oι Έλληνες αγαπούσαν το θέατρο και πίστευαν ότι όποιος παρακολουθεί παραστάσεις μαθαίνει καινούρια πράγματα και ωφελείται. 

Τις παραστάσεις παρακολουθούσαν με πολύ ενδιαφέρον οι άνθρωποι. 

Για να μπορούν μάλιστα να βλέπουν περισσότεροι, διάλεξαν χώρους που είναι πολύ κοντά σε λόφο. 

Τον λόφο αργότερα τον έσκαψαν και του έβαλαν καθίσματα από πέτρα. 

Τα έργα που παίζονταν, όταν ήταν σοβαρά και θλιβερά, τα ονόμαζαν τραγωδίες. 

Όταν ήταν χαρούμενα κι έκαναν τους ανθρώπους να σκάνε στα γέλια, τα ονόμαζαν κωμωδίες. 

Στα θέατρα παίζονταν έργα 

τραγωδίες

➤ του Αισχύλου, 

➤ του Σοφοκλή, 

➤ του Ευριπίδη, 

και κωμωδίες

➤ του Αριστοφάνη 

και άλλων.

👇