1. Ένας τόπος με χίλια πρόσωπα

«…Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο όμορφη θάλασσα στον κόσμο.

Άλκη Ζέη , Το καπλάνι της βιτρίνας

Μια τη σκιάζουν τα πεύκα, που κατεβαίνουν σχεδόν ως τ΄ ακρογιάλι, και τότε γίνεται πράσινη πράσινη σαν αμπελόφυλλο, και μια γαλάζια γαλάζια. Στο βυθό της, αλλού έχει ψιλή άμμο κι αλλού πολύχρωμα πετράδια, που μέσα στο νερό τα χρώματά τους γίνονται τόσο φανταχτερά, που θαρρείς και μόλις τα ζωγράφισαν.»

Στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τόποι. Συναντάμε τόπους 

➤ ορεινούς, 

➤ πεδινούς και 

➤ παραθαλάσσιους.

Ένας ορεινός τόπος έχει βουνά, βράχια, δάση, ποτάμια. 

Εκεί ζουν άγρια ζώα και πουλιά. 

Τα βουνά της Ελλάδας είναι πολλά. 

Αλλού είναι γυμνά από βλάστηση και 

αλλού τα σκεπάζουν δάση από δέντρα, όπως πεύκα, έλατα, βελανιδιές, καστανιές. 

Στις πλαγιές τους εκτός από δέντρα φυτρώνουν θάμνοι κι αγριολούλουδα.

Οι πεδινές περιοχές στη χώρα μας είναι λιγότερες από τις ορεινές. 

Είναι επίπεδες και συνήθως έχουν εύφορη γη. 

Στις πεδιάδες συναντάμε πολλά φυτά όπως ελιές, πορτοκαλιές, αγριαχλαδιές, σιτάρια, βαμβάκια.

 

Οι τόποι κοντά στη θάλασσα λέγονται παραθαλάσσιοι.

Yπάρχουν  και τόποι που έχουν ποτάμια και λίμνες.

Oι διαφορετικοί τόποι δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά στη χώρα μας, δημιουργούν έναν τόπο με χίλια πρόσωπα!