42. Η θέση και το φυσικό περιβάλλον της Νότιας Αμερικής

Η Νότια Αμερική παρουσιάζει ελάχιστο διαμελισμό ακτών με μικρή εξαίρεση τις ακτές
στο νότιο άκρο της.







Αντίθετα διαμορφώνουν έντονο κατακόρυφο διαμελισμό
η επιβλητική οροσειρά των Άνδεων, το οροπέδιο της Γουιάνας,
 και οι μεγάλες πεδιάδες.













Κοιτώντας τις Άνδεις από μακριά διακρίνουμε στον ορίζοντα τις αιχμηρές κορυφές τους, που μοιάζουν με δόντια πριονιού και γι’ αυτό στα βουνά αυτά αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «σιέρα».
«Σιέρα» στα ισπανικά σημαίνει πριόνι.












Η οροσειρά των Άνδεων με υψηλότερη κορυφή το όρος Ακονκάγκουα (6.959 μ.) είναι ο δεύτερος μεγάλος ορεινός όγκος μετά την οροσειρά των Ιμαλαΐων.
Στις Άνδεις επικρατεί κλίμα ψυχρό με παγετώνες που δεν ευνοούν την ανάπτυξη της βλάστησης.








Οι πεδιάδες της Αργεντινής στηρίζουν τον κτηνοτροφικό πλούτο της χώρας, αφού στα απέραντα βοσκοτόπια τρέφονται βοοειδή και αιγοπρόβατα.










Στις πεδιάδες της Βενεζουέλας παράγονται καφές, καπνά, ζαχαροκάλαμο, καλαμπόκι, μπανάνες και άλλα προϊόντα, ενώ και η κτηνοτροφία έχει προοπτικές μεγάλης ανάπτυξης.

Ο Αμαζόνιος έχει μικρότερο μήκος από τον Νείλο, αλλά ο όγκος του νερού που μεταφέρει στη θάλασσα είναι μεγαλύτερος από τον όγκο του νερού που μεταφέρουν ο Νείλος και ο Μισισιπής μαζί.
Λέγεται μάλιστα ότι αυτός μόνος του περιέχει το 20% του γλυκού νερού του πλανήτη.

Ο Παρανά είναι ο σπουδαιότερος ποταμός της Αργεντινής, ο δεύτερος σε μήκος της Νοτίου Αμερικής και από τους μεγαλύτερους του κόσμου.

Ο Αμαζόνιος με τους παραποτάμους του δημιουργεί ένα πλωτό δίκτυο 80.000 χιλιομέτρων.
Στις εκβολές του σχηματίζεται ένα τεράστιο «δέλτα», το οποίο περιέχει ολόκληρο νησί, το Μαρέχο, με έκταση όση είναι η έκταση της Δανίας.










Η μόνη αξιόλογη λίμνη είναι η Τιτικάκα, στις όχθες της οποίας άνθισε ο πολιτισμός των Ίνκας.
Το 1530 ο πολιτισμός τους λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τους Ισπανούς. 













Οι Ίνκας είχαν μια πολυθεϊστική θρησκεία στην οποία κυρίαρχο ρόλο έπαιζε ο Θεός Ήλιος.

Η ποικιλία στο ανάγλυφο και οι κλιματικές διαφορές καθορίζουν τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.

Ψηλά στις Άνδεις με την περιορισμένη βλάστηση λίγα ζώα μπορούν να επιβιώσουν.
Στα μεγάλα παραποτάμια δάση όμως, με το μεγάλο ύψος βροχοπτώσεων, όπου η βλάστηση γιγαντώνεται, ζουν χιλιάδες φυτοφάγα και σαρκοφάγα ζώα, έντομα, ερπετά, αραχνοειδή, ψάρια και πτηνά σε πολυάριθμα είδη.