23. Η νομοθεσία και η διοίκηση εκσυγχρονίζονται

Οι νικηφόροι πόλεμοι των Βυζαντινών με τους γειτονικούς λαούς, ιδιαίτερα με τους Άραβες,
έσωσαν την Κωνσταντινούπολη και την αυτοκρατορία από μεγάλους κινδύνους.
Δημιούργησαν όμως στο Βυζάντιο πολλά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία χρειάστηκαν μεγάλες προσπάθειες για να ξεπεραστούν :

➤Αποδιοργάνωσαν το στρατό των συνόρων και των ακριτικών επαρχιών

➤ Αποδυνάμωσαν οικονομικά το κράτος, γιατί  στην ύπαιθρο η γη έμεινε ακαλλιέργητη .

➤ Πολλοί μικροκαλλιεργητές έχασαν τα κτήματά τους , αναγκάστηκαν να γίνουν δούλοι και να δουλεύουν στα κτήματα των πλουσίων

➤ Χαλάρωσαν την απονομή δικαιοσύνης και οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν με δίκαιο τρόπο για όλους.

Για ν’ αντιμετωπίσει τα σοβαρά αυτά προβλήματα ο αυτοκράτορας Λέων ο Γ’, ο Ίσαυρος, έκανε τολμηρές αλλαγές

• στη νομοθεσία και 
• τη διοίκηση του κράτους:

• Χώρισε την αυτοκρατορία σε μεγάλες περιφέρειες , 

τα « Θέματα »,

• και όρισε ως διοικητές 

στρατηγούς, υπεύθυνους για την ασφάλεια της περιοχής τους.

• Μοίρασε δημόσια γη στους γεωργούς 

με την υποχρέωση να καλλιεργούν οι ίδιοι τα κτήματα και να στρατεύονται .
 Οι γνωστοί μας Ακρίτες.

• Εκσυγχρόνισε τους νόμους

 του Ιουστινιανού 

• τους προσάρμοσε στις ανάγκες της εποχής 

και

• τους δημοσίευσε 

σε μια συλλογή νόμων που ήταν γραμμένη στα Ελληνικά . Οι συλλογή αυτή ονομαζόταν Εκλογή

Η συλλογή αυτή όριζε ότι:
« όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στους νόμους και τη Δικαιοσύνη ».

• Με τον Γεωργικό νόμο 

προστάτευσε την περιουσία των ελεύθερων γεωργών και των κτηνοτρόφων και 

εξασφάλισε καλύτερες συνθήκες ζωής για όσους ζούσαν στην ύπαιθρο.

• Αφαίρεσε από τους μοναχούς τη δημόσια εκπαίδευση και 
• επέβαλε στα εκκλησιαστικά και τα μοναστηριακά κτήματα τον κοινό για όλους φόρο.

• Υπεύθυνοι για την τήρηση της νομοθεσίας των νόμων και απονομή δικαιοσύνης ήταν οι δικαστές, των οποίων το έργο θεωρούσε 

« το σημαντικότερο όλων επί της γης».

Τις μεταρρυθμίσεις αυτές του Λέοντα Γ’ και των διαδόχων του δέχτηκαν με ανακούφιση οι λαϊκές τάξεις.

Δυσαρεστήθηκαν όμως οι πλούσιοι, οι «δυνατοί» και οι μοναχοί, γιατί τα μέτρα αυτά τους εμπόδιζαν να κερδίζουν περισσότερα