Το κόμμα (,) και η χρήση του

Το πιο συχνό σημείο  στίξης του γραπτού λόγου είναι
το κόμμα.  Χρησιμεύει συνήθως σε μεγάλες φράσεις για να δώσομε ευκαιρία σε αναπνοή.

Η λέξη κόμμα προέρχεται από το ρήμα κόβω, γιατί κόβει την πρόταση.

   Πού βάζουμε κόμμα:

➤ Μέσα στην ίδια πρόταση, όταν έχουμε όμοιους όρους στη σειρά (ασύνδετους), όπως:

 ουσιαστικά, επίθετα, ρήματα, επιρρήματα.

                     π.χ.

Η μητέρα ψώνισε μήλα, πορτοκάλια, μανταρίνια και αχλάδια.

➤  Όταν έχουμε κλητική προσφώνηση ή προσφώνηση μέσα στην πρόταση.

         π.χ.

 Λίνα, πάρε τα βιβλία σου.

➤ Όταν η πρόταση αρχίζει με ένα μόριο ή επίρρημα 

(βεβαιωτικό ή αρνητικό).

      π.χ.

Ναι, συμφωνώ μαζί σου. 

Βέβαια, θα το κοιτάξω αμέσως. 

Όχι, δεν πεινάω.

Καλά, θα σου τηλεφωνήσω. 

Έτσι, έζησαν αυτοί καλά....

  

➤ Όταν έχουμε παράθεση ή επεξήγηση.  

        π.χ

Η Αφροδίτη  , η θεά της ομορφιάς, βγήκε από τον αφρό της θάλασσας. (Επεξήγηση)

Η Γοργόνα, μισή γυναίκα μισή ψάρι, σταματά τα καράβια και ρωτά. (Παράθεση)

➤ Οι εξαρτημένες επιρρηματικές προτάσεις (αιτιολογικές, χρονικές, τελικές,

αποτελεσματικές ή συμπερασματικές, υποθετικές, εναντιωματικές) από τις προτάσεις από τις οποίες εξαρτώνται.

          π.χ. 

Θα φύγω, μόλις σταματήσει η βροχή. (χρονική)